Sweter dla Mamy

Kiedy zrobiłam swój szary sweter inspirowany Nanookiem moja mama zażyczyła sobie podobny, ale oczywiście, nie szary, bo szary to nie kolor.  Z żelaznych zapasów kazała sobie kiedyś odłożyć kilka motków uroczo niebieskiej włóczki (składu nie sprawdzałam - banderol brak).

Tym razem nie przyszywałam borderów, tylko przepisałam wzór, żeby pojawiał się do góry nogami.
Muszę przyznać, że trochę się bawiuńciałam z górą, ale sam sweter poszedł mi doprawdy ekspresowo.

Z dumą zaniosłam go Mamie do pracy - obiecała, że nie będzie go zakładać do wzorzystych sukienek, bo strasznie przebijają, ale jest świetny na białą koszulę, bo można fajnie wystawić kołnierzyk.

Przepraszam, że ostatnio mało się dzieje na blogu, ale za to w moim realnym życiu dużo się dzieje.
Chociaż w sumie... to czy to:

to moje realne życie?

Nie! Zosia nie podrosła nagle aż tak bardzo! Ani nie zmieniłam męża. To próba do spektaklu
Dlaczego Oni Zdradzają.

Wystąpimy w Teatrze Korez w Katowicach 20 i 21 listopada o 19:00, a także 26 listopada o 19:00 w Teatrze Żelaznym w Katowicach Piotrowicach, gdzie ostatnio odwiedziła nas ekipa Culture Silesia. Mam nadzieję, że niedługo już zobaczymy relację z próby.

Nasz reżyser, Peadar de Burca, twierdzi, że wkurzone Polki brzmią jak pterodaktyle. Macie ochotę się przekonać?

(zdjęcia robił Krzysztof :) - chyba mnie nie lubi, ale za zdjęcia dziękuję).