Anioły i aniołki

Jakiś czas temu prezentowałam aureolę wykonaną na jasełka dla pewnej młodej damy. Dam ci u nas w rodzinie dostatek, a i jasełka w ubiegłym tygodniu obrodziły, dlatego musiałam stworzyć kolejną aureolę (terminy się pokrywały, miałam więc miły pretekst, żeby nieco zmienić projekt.)

A tak wyglądała na aniele:

 Anioł w całej okazałości:

 

A wiedzieliście, że anioły potrafią siedzieć po turecku. I to w sukni i ze skrzydłami...

"Mamo, nie widzisz? Jestem teraz zajęta, nie rób mi zdjęcia. No dobra! Ale uśmiechnę się tylko do Ciebie!"

Jeszcze dwa zdjęcia z przymiarki, nie wiem czy warto się chwalić, ale suknia wyszła spod mojej maszyny. O takich sprawach, że skrzydła to wieszaki z pralni wygięte i obrobione półsłupkami nawet nie wypada pisać. Bardzo jestem natomiast dumna ze sposobu w jaki udało się owe skrzydła umieścić. Wyrastały pięknie z ramion bez widocznych gumek czy drutów:

 Skrzydła początkowo miały być wypełnione podobną koronką jak aureola, ideałem byłaby markrama szydełkowa, ale wysoka komisja uznała, że dobry anioł to i na takich symbolicznych poleci... zwłaszcza taki eteryczny Anioł.