Wiklina w Dobrodzieniu

Może zwróciłyście uwagę, że pod komentarzami przy ostatnim poście nie zamieszczam odpowiedzi. Każdy komentarz jest dla mnie niezwykle cenny. Za każdy bardzo dziękuję.
Bardzo ciekawią mnie wasze opinie, dlatego zapraszam do dalszego komentowania.

To kurki Brygidy, które pojawiły się na ostatnich warsztatach z wikliny, o których pisała już Robeatka.
Dodam jeszcze kilka fotografii.

 Mirek naszykował nam wiklinę.

 Wiklina musiała nabrać mocy urzędowej.

 W tle widoczna nasza pięknie wydekupażowana szafa (moja najbardziej, jak wszystko, kiedy piszę "nasze" o sprawach tej sekcji)

 A tu już... do roboty....

 Jak zwykle problem - kto zje ostatni kawałek ciasta - pytanie: czy ciasto krojone tym samym nożem co wiklina jest co najmniej nie na miejscu...

 Nie powiem, że to prostsze niż się wydaje... trzeba wiedzieć jak i... da się.

 Akwarium wzmacniające.

 A tu już kolejny etap po ukończeniu dna.

 Basia swoim uśmiechem pokazuje wszystko...

 Tym razem Beata zdecydowała tylko fotografować, ale trochę pomagała...

Zwłaszcza tym, którzy sobie nie radzili... Ręce to mam poowijane tak bardziej zapobiegawczo... Pan M. pewnie by się nie zgodził, ale nadgarstki to najcenniejsze co mam.

O matko! Ależ jestem brudna na dziobie. Pomijam fakt, że wystąpiłam w wyjściowym sweterku....
No nic! Nie mam za wiele do pokazania, a jeśli spodziewacie się, że pod koniec posta ujrzycie koszyczek ze święconką to zawiodę Was.

Dno kompletne. Udało mi się jeszcze coś niecoś podnieść boki koszyka, ale jajka raczej by się wysypywały...