Jedzie pociąg z odległej przeszłości.

 Jakieś sto lat temu zrobiłam dla córki (a jak się później okazało córek) mojej przyjacióły kamizelkę z kapturkiem. Już niestety nie pamiętam detali, wiem, że bardzo byłam dumna z kaptura - dostałam dzisiaj zdjęcia.

 Wnętrze podszyłam polarowym "kocykiem", który gratis był dodany do pieluch, a rozmiar miał wydawało by się do niczego.
Bardzo się cieszę, że dalej się nosi...

Moje zdolności w temacie żakardów jakoś się od tamtej pory nie rozwinęły specjalnie, ale pewnie teraz łatwiej by mi poszło i mniej miałabym sobie do zarzucenia...