Żółty = Kryzys.

Żółty od dawna jest dla mnie synonimem kryzysu. O, nie podejrzewajcie mnie o jakiś rasizm, gdzież by tam? Ja? To po prostu kolor, który mi nie pasuje.

No ale cóż stało się.

Co ciekawe, chusta, o której chciałam dzisiaj napisać pojawiła się już na Bloggerze, sęk w tym, że wcale nie na Druterelach, ale na Robeatkach.

O, Matko! Ona naprawdę prowadziła samochód robiąc to zdjęcie.

Od dawna błąkał się po moich zapasach duży kłębek żółtej włóczki bliżej nie znanego pochodzenia, ani składu. Od czasu jak wszyscy krewni i znajomi królika kojarzą mnie z robótkami trafiają do mnie włóczki kilogramami. Część z nich rozdaję dalej, a czasami mam na coś pomysł. Z pomocą Bożeny Jaske i „Dziewiarki doskonałej” określiłyśmy skład na bawełnę z domieszką – spala się jasnym płomniem. Włóczka składała się z trzech nitek, które moja nieoceniona Teściówka przewinęła mi na pojedyncze motki. Korciło mnie, żeby zrobić Haruni i od czasu jak w Czekoladziarni zobaczyłam taką piękną jasną chustę (przypomnijcie mi czyją? Zyty?) stwierdziłam, że te dwa pomysły koniecznie trzeba połączyć.

Żółty to nie mój kolor. Przekonałam się o tym ostatnio, kiedy poszłam do fryzjera poprawić pasemka. Ale se poprawiłam! Na pewno nie humor. To nie jest blog o stylizacjach, dlatego nie będę się rozwodzić na temat jakości, koloru, kierunku i tego wszystkiego, co pojawiło się na mojej głowie. 

Niby mówi się trudno, ale nie mogłam tego tak zostawić. 

 

Rozwiązaniem okazała się szamponetka firmy Joanna, w kolorze Malinowa czerwień, ze szczególnym uwzględnieniem malinowa. To takie nawiązanie do lodów, które jadłyśmy w Mosznej. Przejście między wanilią, a maliną to dla mnie czysta poezja. Dawno temu, na lotnisku w Toronto widziałam kobietę o włosach w takim dokładnie kolorze i od tamtej pory marzyłam, by takie mieć (drobna różnica - jej pasma pojawiały się na włosach w kolorze blond). Gdyby nie ta wpadka z fryzjerem nigdy nie zrealizowałabym marzenia.

 
Teraz kiedy chusta jest gotowa postanowiłam ją sfotografować. Chciałam na sobie, ale zapomniałam, że aparat mam zawieszony na szyi:

 

Próbowałam z ręki...

 

Próbowałam w odbiciu...

 W końcu poprosiłam Teściówkę...

 Oj, przepraszam! To nie to zdjęcie!

Piękne mam włosy, c'nie?

Ale skoro to już taki żółty i przyrodniczy wpis to proszę bardzo.

 Podpatrzone jakiś czas temu w ogrodzie.

  Potraktuję ją jako punkt obowiązkowy CV. Jesień idzie będzie coraz więcej żółtego w okolicy.

 A Wam co się ostatnio udało?