W tym przypadku kolor był najpierw.

Kolor na szal dla mojej Mamy zaistniał jako pierwszy.

Najpierw próbowałam Echo flowers, ale przeraziła mnie włóczkochłonność i zaniechałam...

Dzięki Izabeli, która po pierwsze zaraziła mnie chustami, a po drugie pożyczyła mi wspaniałą książkę Happsalu Shawl

odważyłam się zabrać za prawdziwy estoński szal. Mama wybrała wzór... mimochodem, przeglądając książkę. To zupełnie niezwykłe, ale przerzucając stoczterdzietąktórąś stronę westchnęła "O, jakie to ładne!". Dokładnie przy wzorze, który zamierzałam dla niej wykonać.
Okazało się, że nupki są nie mniej chłonne niż kwiatki Echo.

Miałam kupione jedynie trzy moteczki takiego Silku, ale pierwszy zaczął się kończyć po 40 cm, więc jakby ciut zbyt szybko. Postanowiłam więc przepleść wzór analogicznymi kwiatkami, w których zamiast nupków pojawiają się dziurki.

Na wszelki jednak wypadek dokupiłam jeszcze jeden motek.
I dobrze, że dokupiłam musiało mi wystarczyć na bordiurę - tu popełniłam jedyne odstępstwo od zaleceń książki. Całą bordiurę wykonałam w jednym kawałku - 660 oczek na drutach. Było to możliwe dzięki żyłce KP 150 cm. Tu widać druty Cubics 4,5 mm (zastanawiałyście się, czy aby te kubiki mają 4,5 skoro się mieszczą w miarce 4,5 to przecież obwód mają mniejszy niż okrągłe??? to taka dygresja, ale proszę o Waszą opinię).

 Cały szal wykonałam na metalowych drutkach z zestawu na wypróbowanie.Co ciekawe druty są opisane jako 4 mm, ale zupełnie nie wiem po co wsadziłam je w miarkę do drutów tegoż samego producenta i mają 3,75. Planowałam dziać na moich ulubionych drewniaczkach (wooden symfonie KP) ale, co przykre, cieniutka nitka haczyła się w miejscu łączenia drewna z metalem i to konkretniej przy jednym druciku więc to jakby wada fabryczna.
Bordiurę przyszyłam potem dokładnie tak, jak zostało to opisane.
Potem zostało mi jeszcze zblokowanie. Czytałam gdzieś ostatnio ładniejsze określenie na ten proces.

Tu położyłam się w charakterze pudełka zapałek dla porównania wielkości. Strój hiper wyjściowy.
Dobrze, że miałam policzone szpilki (głównie dzięki policzonym powtórzeniom wzoru bordiury). Dzięki temu łatwiej było mi je wyzbierać rano z kanapy i podłogi - nie byłam pierwszą osobą, która wstała więc małe łapki dorwały się do szpilek pierwsze.

Na koniec jeszcze zapakowany szal:

Pewnie piękniej wyglądałby na ludziu.

Miłej niedzieli.

B.